Giuseppe Tomasi di Lampedusa

Szekspir

Giuseppe Tomasi di Lampedusa (1896-1957) z końcem 1953 roku, nie będąc jeszcze autorem głośnego, wydanego pośmiertnie "Lamparta" , zaczął pisać własną, oryginalną historię literatury angielskiej. Impulsem do jej napisania stały się prywatne wykłady, które Lampedusa wygłosił dla zaprzyjaźnionych studentów uniwersytetu w Palermo. Traktował je jako terapię psychiczną, pozwalającą mu wydobyć się ze stanu wyczerpania, którego powodem było zrujnowanie przez alianckie naloty bombowe wiosną 1943 rodzinnego pałacu w Palermo i śmierć w roku 1946 matki, Beatrice, z którą od dzieciństwa czuł się szczególnie mocno związany. Roczny cykl wykładów został podzielony na pięć części, z zachowaniem porządku chronologicznego; wyjątek stanowiła część pierwsza, poświęcona niemal w całości Szekspirowi, którego Lampedusa uznawał za "najchlubniejsze imię w dziejach ludzkości".
Żona pisarza wspominała, że Lampedusa "nigdy nie wyjeżdżał z domu, nie zabierając z sobą jednego z tomów Szekspira, u którego szukał pocieszenia, kiedy spotkał go coś przykrego".-Stanisław Kasprzysiak.